Het fietsen, de fiets en niets dan de fiets

Je kunt er gif op innemen… zet een drietal fietsliefhebbers bijeen en zij praten over fietsen…. heel de avond lang. Ongeacht het tijdstip, de gelegenheid of hun gezelschap, de fietsers praten over de laatste rit of de rit die komen gaat. Het lijkt een dwangneurose. Zoals Nederlanders elkaar vinden op de Costa del Sol, zo herkennen fietsers elkaar in de lyriek rondom twee wielen en een beetje staal.
Sport verbroedert, maar fietsers in het bijzonder kennen een apart soort solidariteit. Welke taak de renner in het dagelijkse leven dan ook bezigt, met fietsers praat hij over fietsen, de fiets en niets dan de fiets. De arts, de bouwvakker, de directeur of de filosoof… allen zijn voor het parcours gelijk. Het fietsen is dan ook geen wetenschap, er is geen gelijk en zelfs geen harde kennis. Er is alleen de beleving. De subjectieve ervaring van de ascese van de pijn.
Waar praten die mensen dan over? Parcours, koolhydraten, versnellingen en cadans. De kunst van het klimmen, het dalen en het tonen van macht in de binnenbocht van een haarspeld. Nee, niet over gelzadels of bagagedragers…. Maar daarbuiten is álles bespreekbaar. Fietsen is een cultus. Meer dan voetbal of tennis. Kijkend naar voetbal benijdt de sportliefhebber de spits om zijn techniek of verwoestend schot. Kijkend naar de Tour of een voorjaarsklassieker ‘voelt’ de wielerliefhebber de pijn, is verontwaardigd door de bedreven ploegpolitiek en beleeft uiteindelijk de euforie bij het passeren van de meet. De kijker kijkt niet naar ‘de renner’, de kijker IS de renner.
Op de sociale aangelegenheden die elk weekend sieren vormen deze liefhebbers dus al snel een pact. Eén blik is vaak genoeg om het ijs te breken. “Hey, zag ik jou laatst niet op een koersfiets?” Een glimlach van herkenning en de gretige knik ter bevestiging bepaalt het gesprek voor het restant van die avond.
Hoewel doorweekt van tips en goede raad, trapt elke fietser zijn eigen rondjes op zijn eigen manier. Dat weerhoudt hem er echter niet van om ook de ongelovigen van het fietsen te overtuigen. Als een missionaris in donker Afrika bepredikt hij de onwetende ziel over de lusten en deugden van het fietsen en zijn gemis daarvan. Soms zijn er twee fietsers en één ongelovige. Die laatste ontkomt dan niet aan zijn gezelschap voordat hij plechtig heeft beloofd die week zijn eerste koersfiets te gaan kopen. Geen bedenktijd…. Zondag wordt er immers weer gekoerst!

Geef een reactie